Fumo-terro(-de-Petter)
Fumaria petteri
Papaveraceae Fumariaceae
Nom en français : Fumeterre de Petter.
Descripcioun :Aquesto fumo-terro èi pulèu raro au nostro. Trachis dins li relarg secarous sus la roucaio e la garrigo e peréu dins lis ancian cast. A lou port de Fumaria officinalis, mai se recounèis majamen emé soun fru qu'a lou soumet augivau. La subsp. presento au nostre, ié dison calcarata.
Usanço :Sa cousino Fumaria officinalis es uno planto vertuouso, tant se poudrié que siguèsse parié pèr elo.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Fumaria
Famiho : Papaveraceae
Famiho classico : Fumariaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 500 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Roucaio
- Garrigo
- Esboudèu
- Cast
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Fumaria petteri Rchb., 1839
Amarun-frisa
Lathyrus aphaca
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Miraiolo.
Noms en français : Gesse aphaca, Gesse sans feuilles.
Descripcioun :L'amarun-frisa es uno jaisso de l'an que se recounèis eisadamen emé sis estipulo que dounon d'èr à de fueio óupousado que porton uno vediho. La flour, jauno, es en generau souleto, pourtado pèr un pecou de 2 à 6 cm.
Usanço :Fai un bon fourrage pèr li bèsti. Ramentan qu'èi pas counseia de manja li grano, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Lathyrus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Roucaio
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lathyrus aphaca L., 1753